Friso on tour part 1: It's more fun in the Phillipines!

Beste lezertjes,

Op dit moment bevind ik mij in Singapore, een tussenstop die het middelpunt van mijn reis betekent. Een mooie gelegenheid om mijn reis tot dusver te evalueren en mijn verhalen met jullie te delen. Dit zal ik in chronologische volgorde doen, te beginnen in Manila.

Disclaimer: Ik typ op een Zwitsers toetsenbord, er kunnen wat leestekens ontbreken.

Manila, 11-13 september

De reis naar de Filipijnen verliep voorspoedig en bij aankomst werd ik vriendelijk ontvangen door de mensen van Wanderers Guesthouse, een plek waar ik nog geregeld terug zou komen. Zij namen mij direct mee naar een lokale markt om ingredienten te halen voor mijn eerste Filipijnse diner, het smaakte voortreffelijk.

De volgende dag ben ik Manila ingegaan. Samen met een Amerikaan ontdekte ik de orde in de chaos van het openbaar vervoer per Jeepney. Die avond bezochten we met de mensen van het gasthuis een lokaal festival: het San Miguel Oktoberfest. 20.000 Fillipino's en wij beleefden een schitterende avond en ik maakte voor het eerst het muzikale talent van de Filipino's mee.

Calapan, 13-26 september 

Toen was het tijd om de handen uit de mouwen te steken. Ik moet eerlijk zeggen dat de eerste paar dagen niet altijd makkelijk waren. De stad Calapan is nou niet bepaald Monaco. De school, of eigenlijk het wijkgebouw, dat ik zou schilderen, staat midden in de wijk Bonbon, min of meer een sloppenwijk. In het begin was het vervelend om daar door heen te lopen. Wilde honden, slechte paden en bouwvallige huizen waar je zo naar binnen kijkt. Naarmate de tijd vorderde voelde ik mij er echter steeds meer thuis. Zeker toen ik eenmaal met de klus begonnen was. Even over die klus.

Het gebouw dat ik heb geschilderd wordt beheerd door een stichting: BL. BL voorziet in scholing en werkvoorziening voor de armste families in de steden Calapan en Manila. Het gebouw wordt gebruikt als school, werkplaats en ontmoetingsplaats. Een aantal jaren geleden is de financiering voor dit gebouw gerealiseerd door Nederlandse missionarissen. Het schilderwerk was echter niet inbegrepen. En de stichting heeft andere prioriteiten, er staan nog enkele honderden families op hun wachtlijst. Erg tof dat ik, uitgerekend een Nederlander, hun probleem kon verhelpen. 

Het werk was zwaar, zeker vanwege de tropische hitte. En ook het tropische ongedierte was even wennen. Maar ik heb het met plezier gedaan. Elke dag kreeg ik hulp van de lokale jongens die scholing ontvangen van de stichting. Een aantal van hen heb ik echt iets kunnen leren. Andersom hebben zij mij overal voor uitgenodigd. Potjes basketbal, een eiland-trip, een verjaardag, een wake, een debat op een middelbare school, binnen een paar dagen had ik een druk bestaan opgebouwd in Calapan. De Filipino's zijn bijzonder gastvrij, muzikaal en dat ze allemaal Engels spreken helpt ook. Ze hebben mij nog een aardig woordje Tagalog weten te leren. Omdat ik zo mijn plekje had gevonden, was het niet makkelijk om verder te gaan.

Maar ik zou natuurlijk gek zijn als ik dat niet had gedaan, bij deze het vervolg:

De Cordilera 26 september - 8 oktober

De Cordilera is de bergprovincie van de Filipijnen. Hier komen de Filipino's in de zomer om de hitte te ontvluchten. De eerste vier dagen ben ik Baguio blijven plakken, gevalletje Filipijnse gezelligheid. Daarna doorgereisd naar de beroemde rijstterassen van Banaue. Adembenemend mooi. Vervolgens een grottentocht in Sagada gedaan. Een geweldige ervaring. Wij verwachtten een wandeling van een aantal uren door een stel grotten a la Limburg. Wij kregen een avontuur van vier uur die we klauterend, kruipend en zwemmend doorbrachten. Er heerst een totaal gebrek aan veiligheidsregels, maar dat maakt de ervaring alleen maar mooier. Na afloop vroegen wij ons allemaal af welke ervaring in onze reis dit zou kunnen overtreffen. Banaue en Sagada waren de eerste plekken met een backpackersklimaat die ik bezocht, maar niet de laatste..

Palawan, 12 oktober - 23 oktober

Na een aantal dagen in het gasthuis in Manila ben ik naar Palawan vertrokken. Palawan is een populair vakantie-eiland dat enigzins geisoleerd in de zee ligt. Op dit eiland hangt een heerlijk layback sfeertje. Heb een week in de hoofdstad Puerto Princessa doorgebracht zonder echt iets gezien te hebben. Maar het was absoluut een topweek waarin wederom de Filipijnse gastvrijheid een grote rol speelde.

Na een week was het echter wel genoeg en ik stapte in de bus naar El Nido. El Nido is een dorpje dat bekend staat als opstapplaats voor Island Hopping Tours in de Bacuit Archipelago. Vijf backpackers en ik huurden een boot en hebben twee dagen mogen genieten van de mooiste eilandengroep ter wereld. Steile kliffen, verborgen stranden, koraalriffen.. De Bacuit Archipelago is het schoolvoorbeeld van een tropisch paradijs. En omdat het seizoen pas net begonnen was, hadden we alles voor onszelf. Inclusief de rum en het lekkerste fruit dat ik tot nog toe heb genoten.

Cebu 24 oktober - 01 november

Met nog twee weken op de klok zette ik voor het eerst voet op de Visayas, de grootste en meest populaire eilandengroep waarvan Cebu het centrum is. Er zijn zoveel populaire eilanden hier, dat ik de tijd voelde dringen. Zeker omdat ik nog van plan was een duikcursus van een aantal dagen te volgen. Toen ik een aanbod kreeg om voor de helft van de normale prijs een duikcursus te volgen, heb ik besloten om de Visayas te bewaren voor mijn volgende bezoek. Heb alleen nog even snel het zwemmen met whale sharks meegepikt. En een potje gebasketbald met de lokale politie.
Het duiken beviel goed, zo goed dat ik behalve de Open Water ook gelijk de Advanced cursus heb gedaan. Dit was een aangenaam weekje in Cebu City.

Manila, Puerto Galera, Calapan, Manila 1 november - 8 november

Mijn laatste week in de Filipijnen heb ik veel plaatsen bezocht. Van Cebu vertrok ik via Manila naar Puerto Galera, een populaire duikbestemming. Hier heb ik een duikje gewaagd en te gekke dingen gezien. Vervolgens heb ik een nachtje doorgebracht in Calapan. Paar souvenirtjes afgeleverd, potje basketbal gespeeld en afscheid genomen. Toen ben ik doorgereisd naar Boracay, verkozen tot mooiste eiland van de wereld in 2012. Naast mooi is Boracay vooral erg gezellig, een enorm populaire vakantiebestemming. Na Boracay heb ik nog een dag de tijd genomen om een aantal in Manila studerende vrienden te bezoeken op hun campus. En dat was de laatste noemenswaardige activiteit van mij in de Filipijnen. Tot dusver, want ik ben zeker van plan terug te keren. En ik raad een ieder van jullie aan om hetzelfde te doen.Dit land is rommelig en arm, maar de schoonheid van de natuur en de hartelijkheid van de mensen zijn onvergetelijk. Ik heb geweldige ervaringen gehad en veel nieuwe vrienden ontmoet.

Singapore, 8-10 november

Vandaag heb ik een rondleiding in Singapore gehad. Niet geheel onverwacht is het contrast met de Filipijnen enorm. Beide werelden hebben hun charme, maar ik merk wel dat ik mij meer thuis voel in de massale Chinese eetgelegenheden hier dan in het duurste gebouw ter wereld. Desalniettemin heb ik mijn ogen uitgekeken vandaag. De architectuur is ongelofelijk, alle gebouwen zijn verschillend. En het beroemde treinsysteem werkt inderdaad vlekkeloos. Toch ben ik er niet rouwig om dat ik morgen af zal reizen naar Vietnam.

Integendeel! Ik kan niet wachten om Vietnam te ontdekken en ben benieuwd of het land mij hetzelfde gevoel zal geven als de Filipijnen hebben gedaan. En ik kijk er naar uit om gezelschap te krijgen van Egor, mijn eerste Russische travelbuddy.

Wij hebben geen plannen, slechts ideeën. Het eerste idee is om een motor aan te schaffen en vanaf Ho Chi Minh noordwaards te reizen. Een tweede idee is om de buurlanden Laos en Cambodja te betoeken. We hebben nagenoeg twee maanden de tijd om deze ideeën uit te voeren. In Friso on tour part 2 kunnen jullie lezen wat er van terecht is gekomen. De verwachte publicatie is begin januari, tot die tijd kunnen jullie altijd vragen stellen via de bekende communicatiekanalen. Vergeet ook niet de fotos even te bekijken.

Voor nu heb ik genoeg gesproken. Alvast fijne feestdagen!